Πέμπτη 31 Μαρτίου 2011

Σχετικά με τον πρόσφατο βιασμό ασυνόδευτου άστεγου 11χρονου Αφγανού στην Ηγουμενίτσα


ΤΟ ΓΕΓΟΝΟΣ : Το μεσημέρι της 24/3, με την απειλή μαχαιριού, 4 Ιρακινοί Κουρδικής καταγωγής, βιάσανε 10χρονο (ή 11χρονο) Αφγανικής καταγωγής. Σύμφωνα με δημοσιεύματα του τοπικού τύπου δύο ανήλικοι αφγανοί, (16χρονος και 11χρονος) οδηγήθηκαν από τους δράστες σε ημιτελές κτίριο, με την υπόσχεση πως ήρθε η ώρα να τους οδηγήσουν σε μέρος όπου θα επιβιβαζόταν για το ταξίδι για την Ιταλία. Στη συνέχεια οι δράστες έδιωξαν τον 16χρονο και έμειναν μόνοι με τον 11χρονο. Δύο από τους δράστες έχουν αναγνωριστεί από τον 11χρονο και έχουν περιγραφεί στην Ασφάλεια Ηγουμενίτσας που διερευνά την υπόθεση. Γενικά τις επόμενες ημέρες, υπήρξε ένταση μεταξύ Αφγανών οι οποίοι αναζητούσαν και οι ίδιοι τους δράστες του βιασμού και κουρδο-ιρακινών, οι οποίοι φέρονται ότι βοήθησαν τους συμπατριώτες τους δράστες, να αναχώρησουν από την περιοχή, πιθανά για Αθήνα. Δείτε και : http://www.agon.gr/news/117/ARTICLE/10821/2011-03-29.html

Η ΑΠΟΨΗ ΜΑΣ : Είναι θετικό πως το περιστατικό ήρθε στη δημοσιότητα μια και βρέθηκε το θάρρος να γίνει η σχετική καταγγελλία. Δυστυχώς όμως δεν είναι το μοναδικό, ούτε θα είναι το τελευταίο, αλλά και ούτε θα πρέπει να το δούμε αποσπασματικά. Οι ανήλικοι συχνά εξαναγκάζονται ή πέφτουν θύματα βιασμών, ή άλλου είδους εκμετάλλευσης, αφού τα κυκλώματα διακίνησης έχουν πολλούς τρόπους να τους αποσπούν τη συναίνεση τους, με αντάλλαγμα την υπόσχεση της μεταφοράς τους στη Δύση. Επίσης είναι θετικό πως κινητοποιήθηκαν οι αρχές για τον εντοπισμό των δραστών. Θα ήταν όμως ενδιαφέρον να μαθαίναμε αν και ποιοι ημεδαποί διακινητές, πιθανά βρίσκονται πίσω από τους αλλοδαπούς που φέρονται φυσικοί αυτουργοί. Και βέβαια θα είχε το δυσάρεστο αυτό γεγονός αποφευχθεί αν όλοι οι ανήλικοι άστεγοι μετανάστες και πρόσφυγες χωρίς χαρτιά που διαβιούν στην ευρύτερη περιοχή του λιμανιού της Ηγουμενίτσας, είχαν τεθεί κάτω από την επιμέλεια δικαστικού λειτουργού, όπως το υπάρχον νομικό καθεστώς προβλέπει. Επίσης θα ήταν καλό σε μια εποχή κρίσης θεσμών και αξιών και κατάρρευσης του κοινωνικού κράτους και των υποδομών φιλοξενίας και κατάρτισης ανηλίκων, να αξιοποιηθούν πόροι και προγράμματα για την ανακούφιση των ευπαθών ομάδων. Δυστυχώς ακόμα και στην εποχή της κρίσης, δεν μπορούμε να ξεφύγουμε από τη λογική της εξυπηρέτησης ημετέρων και του κράτους–λάφυρο. Έτσι ή τα χρήματα δεν εκταμιεύονται ή όταν εκταμιεύονται, δεν φτάνουν στους πρόσφυγες. Επομένως τα δεινά των προσφύγων, εκείνοι που τα δημιούργησαν, τα μεταφέρουν ως πρόβλημα προς επίλυση στη τοπική κοινωνία (με ή χωρίς τον «Καλλικράτη»). Η εξαγγελθείσα δραστηριοποίηση ΜΚΟ στην περιοχή, με κινητή μονάδα που θα παρέχει κοινωνική, ιατρική και νομική βοήθεια στους μετανάστες, δεν μπορεί να αποτελέσει μόνιμη και βιώσιμη λύση για τους εξής λόγους : α) Όταν ολοκληρωθεί το πρόγραμμα το φαινόμενο της μετακίνησης πληθυσμών στη περιοχή (Αύγουστος) θα βρίσκεται στην κορύφωσή του. β) Η λύση της δραστηριοποίησης ΜΚΟ από την πρωτεύουσα, δεν λαμβάνει υπ’ όψιν της άτομα και συλλογικότητες της περιοχής που ασχολούνται καθημερινά με το ζήτημα (ιδίως της αλληλεγγύης). Αντίθετα έχει στόχο να αποκόψει τους πρόσφυγες από τις κρατικές δομές υγείας, πρόνοιας και εκπαίδευσης και αφού τους περιθωριοποιήσει να βάλει στο στόχαστρο άλλες ευπαθείς ομάδες (με λίγο περισσότερα δικαιώματα) που έχουν όμως εξ ίσου ανάγκη, την δωρεάν κρατική πρόνοια και φροντίδα. γ) Το φαινόμενο συγκέντρωσης πληθυσμών εξαθλιωμένων μεταναστών και προσφύγων, θα παρουσιάσει αυξητικές τάσεις το επόμενο διάστημα εφόσον οι πυρηνικές, περιβαλλοντικές και φυσικές καταστροφές δημιουργούν νέα κύματα προσφύγων. δ) Επίσης όσο θα συνεχίζονται οι στρατιωτικές επεμβάσεις σε γειτονικές χώρες τα κύματα προσφύγων προς την Ευρώπη θα αυξάνονται. Πρέπει να γίνει κατανοητό πως όσο η χώρα μας διαθέτει στρατεύματα ή βάσεις (πχ Άκτιο ή Σούδα) για μιλιταριστικές επεμβάσεις που εξυπηρετούν μεγάλα επιχειρηματικά συμφέροντα, σε βάρος των αναγκών των λαών της περιοχής, θα πρέπει να είναι έτοιμη και να αντιμετωπίσει τα ρεύματα προσφύγων που αυτοί οι πόλεμοι θα δημιουργήσουν. Επομένως, θα πρέπει όλοι οι αρμόδιοι εμπλεκόμενοι φορείς, να ασχοληθούν σοβαρά και με το ζήτημα των ασυνόδευτων ανήλικων προσφύγων και να βρουν λύσεις βιώσιμες και με βάθος χρόνου, αντί να αναλλώνονται σε άγονες αντιπαραθέσεις ή συσκέψεις, που δίνουν χρόνο στις παρανομίες είτε να αυξάνονται είτε να διαιωνίζονται και στον παιδικό - εφηβικό πόνο να περισσεύει.

Κυριακή 27 Μαρτίου 2011

Σόφια 25-27/3 Προπαρασκευαστική συνάντηση για διοργάνωση No Border Camp

Κάλεσμα για συμμετοχή σε διοργάνωση ενός NoBorder Camp και κινητοποιήσεων στα σύνορα μεταξύ Βουλγαρίας, Ελλάδας και Τουρκίας τον Αύγουστο του 2011

Μετά την διεύρυνση της ΕΕ προς τα ανατολικά, χώρες όπως η Βουλγαρία και η Ρουμανία αυξάνουν σταδιακά την καταστολή ενάντια σε όσους προσπαθούν να διασχίσουν τα σύνορα και δουλεύουν εντατικά για την καταστολή της ελεύθερης μετακίνησης. Η ημερομηνία στόχος της Βουλγαρικής κυβέρνησης για ένταξη στη συνθήκη Σέγκεν είναι το 2012. Ο έλεγχος των συνόρων ανάμεσα στη Βουλγαρία και την Τουρκία αναδεικνύεται στο μεγαλύτερο πρόβλημα που αντιμετωπίζει η Βουλγαρία προκειμένου να ενταχθεί στη Σέγκεν.
Μετά τη συμμετοχή της Βουλγαρικής συνοριοφυλακής στις επιχειρήσεις της FRONTEX στα ελληνοτουρκικά σύνορα, συζητείται η επέκταση των επιχειρήσεων στα σύνορα Βουλγαρίας Τουρκίας. Αυτές οι εξελίξεις, ταυτόχρονα με την επιδείνωση της θέσης των μεταναστών στη γειτονική Ελλάδα, είναι οι δύο άμεσοι λόγοι για τη διοργάνωση ενός NoBorder camp στα σύνορα μεταξύ της Βουλγαρίας, της Ελλάδας και της Τουρκίας το ερχόμενο καλοκαίρι. Καθώς προετοιμαζόμαστε για τη διοργάνωση ενός NoBorder Camp και κινητοποιήσεων στα σύνορα μεταξύ Βουλγαρίας, Ελλάδας και Τουρκίας τον Αύγουστο του 2011, θα θέλαμε να σας προσκαλέσουμε σε μια γενική συνέλευση που θα γίνει στη Σόφια της Βουλγαρίας το τριήμερο 25-27 Μαρτίου. Σκοπός της συνάντησης είναι ο συντονισμός των ενεργειών των συμμετεχόντων του NoBorder Camp Βουλαγαρίας/Ελλάδας/Τουρκίας.

Κάποιες πληροφορίες για τη σημερινή κατάσταση στη Βουλγαρία:

Νέο κέντρο κράτησης προσφύγων πρόκειται να λειτουργήσει στο Lyubimets. Η δημιουργία κέντρων κράτησης αποτελεί μια από τις δεσμεύσεις της Βουλγαρίας προς την ΕΕ για να γίνει εφικτή η ένταξη της στη συνθήκη Σέγκεν.Η ένταξη της Βουλγαρίας στη συνθήκη Σέγκεν είχε προγραμματιστεί αρχικά για το Μάρτιο του 2011 στη συνέχεια αναβλήθηκε για το Φθινόπωρο του 2011 και σήμερα η ημερομηνία ένταξης έχει μετατεθεί στο 2012. Το κέντρο κράτησης έχει χωρητικότητα 400 ατόμων και προβλέπει ξεχωριστούς χώρους κράτησης για μουσουλμάνους και χριστιανούς.

Τετάρτη 23 Μαρτίου 2011

24/3/2006 : To διάβημα της Ελευθερίας



Σήμερα συμπληρώνονται 5 χρόνια από τη μέρα (24/3/2006) που η 23χρονη τότε Ελευθερία Φουρτουλάκη, επέλεξε να θυσιάσει τη ζωή της, προκειμένου να στηρίξει τον αγώνα του κουρδικού λαού. Αυτοπυρπολήθηκε, στο προαύλιο της εκκλησίας του Αγίου Νικολάου στα Σεπόλια. Εκεί άφησε και επιστολή, γραμμένη στην κουρδική γλώσσα. Η Φουρτουλάκη υπέστη πολύ σοβαρά εγκαύματα, μεταφέρθηκε στο ΚΑΤ, όπου όμως άφησε την τελευταία της πνοή.
Είχε μεγαλώσει στα Εξάρχεια και τα τελευταία δυο χρόνια της ζωής της ζούσε με τον κουρδικής καταγωγής σύντροφό της και τα δύο παιδιά τους στην Ηγουμενίτσα, την οποία είχε εγκαταλείψει πριν από δύο μήνες για να τελειώσει το Τεχνικό Λύκειο στην πρωτεύουσα. Ποτέ δεν συζητούσε ζητήματα σχετικά με τον κουρδικό αγώνα. Διάβαζε περιοδικά αντίστοιχου περιεχομένου κρυφά. Ήταν μια πανέξυπνη νεαρή γυναίκα που είχε μάθει κουρδικά μέσα σε πέντε ή έξι μήνες.
Στην επιστολή που άφησε η Ελευθερία Φουρτουλάκη αναφέρει, μεταξύ άλλων: «Η Βιγιάν Σοράν την 1η Φεβρουαρίου και ο σύντροφος Ρουχάτ έτσι έκαναν. Εγώ το σύντροφο Ρουχάτ δεν τον γνώριζα προσωπικά. Τον γνώρισα μετά την πράξη του, μέσα από τις σελίδες του περιοδικού "Φωνή του Κουρδιστάν" (...) Τον άντρα μου τον αγαπώ πολύ, τα παιδιά μας φέρουν το όνομα της μητέρας και του πατέρα του (...) Επιθυμία μου ήταν, όταν τελειώσω τις σπουδές μου στο πανεπιστήμιο, να πάω να εργαστώ στο ROJ TV και να γίνω μέλος του ΡΚΚ. Εάν μπορούσα να πραγματοποιήσω τις επιθυμίες μου θα γινόμουν μια αντάρτισσα. Όχι για τον πόλεμο, αλλά γιατί αγαπάω τη ζωή, τη μητέρα μου, τον πατέρα μου, το Κουρδιστάν, την κουρδική γλώσσα και τον πολιτισμό, αγαπάω τους φίλους μου και την ιστορία του ΡΚΚ που είναι βγαλμένη από τη φωτιά (...) Αγαπημένα μου παιδιά, φίλοι μου, Στέφανε, μάνα και πατέρα, ο λόγος που επέλεξα αυτόν τον χώρο για να τελέσω την πράξη μου οφείλεται στο γεγονός ότι ο σύντροφος Ρουχάτ πριν από μερικά χρόνια αυτοπυρπολήθηκε εδώ (...) Η αδελφοσύνη των λαών είναι ένα πολύ ωραίο πράγμα. Ο κουρδικός λαός αγωνίζεται και για την αδελφοσύνη των λαών, οι Δυνάμεις της Λαϊκής Άμυνας πολεμούν ενάντια στο τουρκικό κράτος. Το τουρκικό κράτος βασανίζει τους Κούρδους, ο τουρκικός στρατός και η αστυνομία δολοφονούν τα μικρά παιδιά, τιμωρούν τους ηλικιωμένους (...) Ξέρω ότι αυτή η πράξη της αυτοπυρπόλησής μου δεν είναι ένας ωραίος αγώνας. Να είστε πάντα χαρούμενοι με την ψυχή και την καρδιά μου».
Η λογική του συλλογικού αγώνα και του να δίνεις τη ζωή σου για αυτόν και τα συλλογικά ιδανικά, που σε καθιερώνει σαν μάρτυρα και σε απελευθερώνει, ξεδιπλώνεται στις παραπάνω γραμμές. Να θυμόμαστε πάντα την Ελευθερία. Καλή δύναμη στο Στέφανο, τον Ερνέστο, την Κλάρα. Θα την αναπολούν πάντα με υπερηφάνεια.

Τρίτη 22 Μαρτίου 2011

Nα καταγγείλουμε την επέμβαση στη Λιβύη

Να μη γίνει η χώρα μας προγεφύρωμα και στην επέμβαση αυτή

Συγκέντρωση, Πέμπτη 24-3-2011, ώρα 6.30μ.μ στον Πεζόδρομο

Η προαναγγελθείσα επέμβαση των Ευρωπαίων και Αμερικανών ιμπεριαλιστών στη Λιβύη ξεκίνησε. Τα βομβαρδιστικά της Γαλλίας, της Βρετανίας και των ΗΠΑ, με τις ευλογίες και τη συναίνεση του ΟΗΕ, προχώρησαν στο μακελειό του Λιβυκού λαού, ενώ επίκειται και απόφαση του ΝΑΤΟ για συμμετοχή στη σφαγή.
Όπως έκαναν με τη Γιουγκοσλαβία, το Αφγανιστάν και το Ιράκ, μετονομάζουν την επέμβαση σε «ανθρωπιστική βοήθεια». Πρόκειται όμως για έγκλημα ανοικτής επέμβασης σε κυρίαρχο και ανεξάρτητο κράτος, στη βάση του ιμπεριαλιστικού ανταγωνισμού για το ξαναμοίρασμα των σφαιρών επιρροής και για την εγκατάσταση υποταγμένων σε αυτούς καθεστώτων.
Περισσεύει η υποκρισία, όταν την ίδια ώρα εισβάλλουν δυνάμεις της Σαουδικής Αραβίας και των Ηνωμένων Αραβικών Εμιράτων για να τσακίσουν τις κινητοποιήσεις στο Μπαχρέιν, ενάντια στη δικτατορία, όταν οι ιμπεριαλιστές ανέχθηκαν τις πρόσφατες επεμβάσεις των ισραηλινών στο Λίβανο και στη Γάζα και παλιότερα εκείνη της Τουρκίας στην κατεχόμενη Κύπρο.
Οι δυνάμεις που τώρα βομβαρδίζουν το λαό της Λιβύης, με στόχο τον έλεγχο των πετρελαίων και του φυσικού αερίου της περιοχής, είναι οι ίδιες που εξαπολύουν «πόλεμο» στις οικογένειές μας, στα δικαιώματά μας, στη μόρφωση, στη δουλειά και στη ζωή μας.
Η ελληνική κυβέρνηση σε αυτόν τον πόλεμο τάσσεται ανοικτά και προκλητικά υπέρ της επέμβασης, προσφέροντας όχι μόνο τις βάσεις της Σούδας, του Αράξου και του Ακτίου, αλλά και τον εναέριο και θαλάσσιο χώρο, καθώς και αεροπορικές και ναυτικές δυνάμεις. Εκτός όλων αυτών, την ώρα που στα πλαίσια της οικονομικής κρίσης, επιβάλλει μνημόνια φτώχειας στο λαό, διαθέτει αφειδώς πόρους για την επέμβαση αυτή. Μια επέμβαση που θα αυξήσει και τις στρατιές των μεταναστών που θα φτάσουν και στην πόλη μας.
Το αντιϊμπεριαλιστικό-αντιπολεμικό κίνημα στη χώρα μας επιβάλλεται να αντιδράσει. Ο ελληνικός λαός, όπως έκανε και κατά τη διάρκεια των επεμβάσεων στο Ιράκ και τη Γιουγκοσλαβία, πρέπει να απαιτήσει:

 Να σταματήσει η επέμβαση των ιμπεριαλιστών στη Λιβύη.
 Καμία συμμετοχή-εμπλοκή της χώρας στο ιμπεριαλιστικό έγκλημα.
 Κλείσιμο των αμερικανονατοϊκών βάσεων της Σούδας, του Αράξου και του Ακτίου και έξοδο από τους ιμπεριαλιστικούς οργανισμούς της ΕΕ και του ΝΑΤΟ
 Nα αποχωρήσουν τα ελληνικά πολεμικά αεροπλάνα και πλοία από τη Λιβύη, να μην εμπλακούν ελληνικές δυνάμεις στη σφαγή του Λιβυκού λαού.
Δηλώνουμε την αλληλεγγύη μας στο Λιβυκό λαό, που είναι και ο μόνος αρμόδιος να λύσει τα προβλήματα στον τόπο του, να αποφασίσει ο ίδιος για το μέλλον του.

Δευτέρα 21 Μαρτίου 2011

21 Μαρτίου : Παγκόσμια Ημέρα για την Εξάλειψη των Φυλετικών Διακρίσεων

Η Παγκόσμια Ημέρα για την Εξάλειψη των Φυλετικών Διακρίσεων καθιερώθηκε το 1966 από τη Γενική Συνέλευση των Ηνωμένων Εθνών σε ανάμνηση ενός τραγικού συμβάντος, που συγκλόνισε την παγκόσμια κοινή γνώμη. Στις 21 Μαρτίου του 1960 η αστυνομία της ρατσιστικής Νοτίου Αφρικής πυροβόλησε εν ψυχρώ κατά μιας διαδήλωσης φοιτητών στην πόλη Σάρπβιλ, με αποτέλεσμα να χάσουν τη ζωή τους 70 άνθρωποι. Οι νεαροί διαδηλωτές διαμαρτύρονταν ειρηνικά κατά των νόμων του απαρτχάιντ, που είχε επιβάλλει το καθεστώς της λευκής μειοψηφίας στη χώρα, εφαρμόζοντας τη θεωρία της ανισότητας ανάμεσα στις φυλές. Ο ΟΗΕ μας καλεί αυτή τη μέρα να ενώσουμε τις φωνές μας για τα θύματα του ρατσισμού, των φυλετικών διακρίσεων, της ξενοφοβίας και της μισαλλοδοξίας.

Ρατσισμός είναι… (Άρθρο της Β. Γκόρου - Δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα "Βδέλλα" (Φορτίσεις 17/1/2010)
«Τοσούτον δ' απολέλοιπεν η πόλις ημών περί τό φρονείν καί λέγειν τούς άλλους ανθρώπους, ώσθ' οι ταύτης μαθηταί τών άλλων διδάσκαλοι γεγόνασιν, καί τό τών Ελλήνων όνομα πεποίηκεν μηκέτι τού γένους, αλλά τής διανοίας δοκείν είναι, καί μάλλον Έλληνας καλείσθαι τούς τής παιδεύσεως τής ημετέρας ή τούς τής κοινής φύσεως μετέχοντας.", έγραφε ο Ισοκράτης. Αν μέχρι τώρα πιστεύατε ότι η μικρή μας κοινωνία είναι ανεκτική απέναντι στο διαφορετικό και ελάχιστα ρατσιστική, ξανασκεφτείτε το. Ρατσισμός είναι να θεωρούμε κάποια άλλη ομάδα ανθρώπων ως κατώτερη ή ακόμη και άξια περιφρόνησης, λόγω της φυλετικής ή εθνικής τους καταγωγής. Ρατσισμός είναι οποιαδήποτε στάση, συμπεριφορά ή πεποίθηση που στρέφεται εναντίον κάποιας κοινωνικής ομάδας λόγω της εθνικότητας, της φυλής του φύλου, του χρώματος των μελών της, ή ακόμα και των σεξουαλικών επιλογών της. Παραδείγματα ρατσισμού είναι η βία, τα στερεοτυπικά ανέκδοτα και η μη παροχή εργασίας σε κάποιον λόγω της κοινωνικής του ομάδας. Πολλές ρατσιστικές συμπεριφορές, όπως τα ανέκδοτα, περνάνε απαρατήρητα και πολλές φορές δεν θεωρείται καν ότι περιέχουν ρατσιστικά στοιχεία. Ρατσισμός σημαίνει καχυποψία, ακόμα και περιφρόνηση, απέναντι στα πρόσωπα που έχουν φυσικά και πολιτιστικά χαρακτηριστικά διαφορετικά από τα δικά μας
Ρατσισμός είναι ένα φαινόμενο που χιλιάδες άνθρωποι βιώνουν καθημερινά σε πολλά μέρη του κόσμου. Το χειρότερο όμως δεν είναι το να ακούς παιδιά ή ενήλικες να μιλάνε με μίσος για ανθρώπους που παράτησαν τη χώρα τους και ίσως και την οικογένεια τους για να πάνε σε μια χώρα με ελπίδες και όνειρα τα οποία καταστρέφονται από τον κόσμο που τους καταλογίζει ό,τι πάει στραβά στη χώρα αυτή. Αν αυξηθεί η εγκληματικότητα θα κατηγορήσουμε τους μετανάστες. Αν σε μια πορεία κάποιοι με το πρόσωπο κρυμμένο σπάσουν μαγαζιά και βάλουν φωτιές, η κυβέρνηση και ο κόσμος θα κατηγορήσει τους μετανάστες. Τα φαινόμενα ρατσισμού ευνοούν την αποξένωση των ανθρώπων και μ' αυτό τον τρόπο προκαλούνται φαινόμενα κοινωνικής παθογένειας, όπως το αίσθημα της ξενοφοβίας. Ο αποκλεισμός ατόμων ή κοινωνικών ομάδων από το κοινωνικό σύνολο στερεί τη συνεισφορά τους. Αιτία του ρατσισμού είναι συνήθως ένα μίγμα υπεροψίας και φόβου. Από τη μια πλευρά αισθανόμαστε ότι η δική μας φυλή είναι ανώτερη - πιο καλλιεργημένη, πιο έξυπνη, πιο πολιτισμένη κτλ. - ενώ από την άλλη αισθανόμαστε ότι η άλλη φυλή με κάποιο τρόπο μας απειλεί: Είτε στρατιωτικά, είτε πολιτιστικά, είτε στο επίπεδο εξεύρεσης εργασίας. Το αποτέλεσμα είναι να βλέπουμε μια ολόκληρη ομάδα ανθρώπων με εχθρότητα και προκατάληψη. Ο ρατσισμός ενέχει πάντοτε το στοιχείο της διαστρεβλωμένης «όρασης». Στους μεν εαυτούς μας, βλέπουμε μόνο καλά, μόνο αρετές, μόνο μεγαλείο. Αν κατά σύμπτωση προσέξουμε κάποιο ελάττωμα, εύκολα το δικαιολογούμε. Στη δε αντίπαλη φυλή βλέπουμε μόνο πάθη, μόνο πονηριά, μόνο μικρότητα. Αν κατά σύμπτωση προσέξουμε κάποια καλοσύνη, εύκολα την ανάγουμε στην υστεροβουλία.Ο κάθε λαός βρίσκει τα δικά του προσχήματα όταν θέλει να στραφεί προς το ρατσισμό. Η ναζιστική Γερμανία είχε προφασιστεί τη γενετική καθαρότητα. Η Αγγλία της αποικιοκρατίας προφασίστηκε την πολιτιστική ανωτερότητα. Εμείς εδώ στην Ελλάδα, όταν έχουμε κρούσματα ρατσισμού, συνήθως αναζητούμε πρόσχημα στην εθνική μας καταγωγή, στην ελληνικότητά μας και στην ένδοξη ιστορία μας. Αυτό που δεν πρέπει να ξεχνούμε είναι ότι ο κάθε άνθρωπος, ανεξάρτητα από την παιδεία που έλαβε και από τον πολιτισμό στον οποίο ανατράφηκε, έχει μέσα του την ίδια φλόγα της ανθρώπινης φύσης που έχουμε κι εμείς: Έχει την ικανότητα να αγαπά, να δημιουργεί, να ζει σε κοινωνία, να σκέπτεται, να χαίρεται, να θαυμάζει. Ίσως σε κάποια εξωτερικά ιδιώματα ή σε κάποιες συνήθειες να διαφέρει από εμάς, αλλά αυτό θα έπρεπε να ξυπνούσε το ενδιαφέρον μας μάλλον - πώς να γνωριστούμε καλύτερα - παρά το φόβο, την κατάκριση, την περιφρόνηση. Η καλύτερη ισορροπία όταν είμαστε αντιμέτωποι με ανθρώπους από άλλες φυλές, είναι να διατηρούμε μια υγιή στάση φιλοξενίας, όπου αποδεχόμαστε τον άλλο γι' αυτό που είναι, ενώ ταυτόχρονα σεβόμαστε και τον εαυτό μας γι' αυτό που είναι και γι' αυτό που έχει. Ο πραγματικά μεγάλος άνθρωπος, ο πραγματικά μεγάλος λαός, είναι αυτός που ξέρει να μαθαίνει από τα προτερήματα των άλλων ενώ ταυτόχρονα διατηρεί αλώβητη τη δική του ταυτότητα.

Τετάρτη 16 Μαρτίου 2011

Επικίνδυνο το όνειρο του δρόμου για τη Δύση

Σοβαρό ατύχημα χθες το βράδυ Τρίτης 15/3, στη περιοχή του Νέου Λιμένα Ηγουμενίτσας. Συγκεκριμένα περίπου ώρα 20:30 Σουδανός μετανάστης έπεσε από την γέφυρα πάνω από το τούνελ της κατάληξης της Εγνατίας, στην προσπάθειά του να προσεγγίσει νταλίκα και να επιβιβαστεί. Είναι γνωστό πως κάθε Τρίτη λόγω της προσπάθειας πολλών μεταναστών και προσφύγων να επιβιβαστούν στις διερχόμενες νταλίκες, υπάρχει επιπλέον αστυνόμευση και δυνάμεις ΜΑΤ στο παραπάνω σημείο. Ο μετανάστης διακομίστηκε στο ΚΥ Ηγουμενίτσας. Είναι ευχής έργο που παρά την πτώση του από τόσο ύψος και το κάταγμα ισχίου που φέρεται να έχει, η ζωή του δεν κινδυνεύει. Η αύξηση του αριθμού των μεταναστών στη περιοχή του λιμένα της Ηγουμενίτσας αυξάνει μέρα με τη μέρα την απελπισία τους. Παράλληλα μοιάζει να αυξάνεται και η δραστηριότητα και των κυκλωμάτων παράνομης διακίνησης. Οι πολιτικές καταστολής δείχνουν να φτάνουν στα όριά τους όλες τις εμπλεκόμενες ομάδες ανθρώπων. Δυστυχώς όμως δεν πρέπει να οδηγείται και η κοινωνία στην απαξίωση των ανθρώπινων αξιών και δικαιωμάτων που μας οδηγούν τελικά όλους στην αποκτήνωση.
Εν τω μεταξύ η αποστολή των «Γιατρών του Κόσμου» με την κινητή μονάδα στήριξης των μεταναστών τις πρωινές ώρες, ακόμα δεν έχει εγκατασταθεί στην περιοχή. Το πρόγραμμα έχει εγκριθεί να «τρέξει» σε Ηγουμενίτσα και Πάτρα και θα διαρκέσει μέχρι 31/7/2011. http://892fm.blogspot.com/2011/03/blog-post_3787.html
Ακόμα σε έκθεση της ΕΛΑΣ για την μετανάστευση : Για την «Εκτίμηση Μεγέθους του Προβλήματος», διαβάζουμε πως «προκύπτει ότι ο αριθμός των μεταναστών το 2014 θα είναι 2.142.348, εκ των οποίων οι 1.219.089 μη νόμιμοι» και σε άλλο σημείο, αναφέρεται ότι «σύμφωνα με τις εκτιμήσεις του ΟΗΕ, ο πληθυσμός της Ελλάδας το έτος 2015 θα είναι περίπου 14 εκατομμύρια, εκ των οποίων ποσοστό άνω του 20% θα είναι αλλοδαποί». Περισσότερα : http://892fm.blogspot.com/2011/03/blog-post_4853.html

Κυριακή 13 Μαρτίου 2011

Eκδήλωση για την αποτίμηση του αγώνα των 300

Σε εκδήλωση - συζήτηση την Παρασκευή 11/3 στο «Πάνθεον», στην Ηγουμενίτσα, μίλησε ο Ντίνος Παντελίδης μέλος του ΔΣ της Δ.Ο.Ε. και της Επιτροπής Αλληλεγγύης στους 300 μετανάστες-εργάτες απεργούς πείνας. Μερικά σημεία που αναδείχθηκαν στην επιτυχημένη παραπάνω εκδήλωση-συζήτηση :
Σε 2 βασικούς άξονες ενδεχομένως να πρέπει να γίνει η αποτίμηση του αγώνα των 300 μεταναστών-εργατών απεργών πείνας. Ο πρώτος αφορά την νομιμοποίηση και ο δεύτερος το δικαίωμα στη μετακίνηση.
Όταν κεφάλαιο δεν έχει πατρίδα και μπορεί να ταξιδεύει ανεξέλεγκτα γιατί να υπάρχουν σύνορα για τους ανθρώπους; Και γιατί η εργασία αντί να κάνει τον άνθρωπο αξιοπρεπή και να του εξασφαλίζει στοιχειώδη πολιτικά και κοινωνικά δικαιώματα (όπως υγεία και παιδεία), να τον κάνει αναξιοπρεπή και εξαρτημένο από τον εργοδότη μέσω των ενσήμων (εφόσον η παραμονή του στη χώρα και το δικαίωμά του για υγειον. περίθαλψη, εξαρτάται από αυτά);
Βεβαίως υπάρχουν και άλλα ερωτήματα που πρέπει να απαντηθούν όπως: Αντίσταση ή υποταγή; Αλληλεγγύη ή κοινωνικός αυτοματισμός; Ενότητα των αγώνων ή όλοι εναντίον όλων; Η επίθεση των πολιτικών δυνάμεων της συναίνεσης, του «μνημονιακού μπλοκ», στους απεργούς και στις κοινωνικές και πολιτικές δυνάμεις που στάθηκαν αλληλέγγυες ήταν η αναμενόμενη. Ήταν όμως καλά οργανωμένη και σχεδιασμένη συνεπικουρούμενη από τα συστημικά ΜΜΕ και χρησιμοποιώντας κρατική και παρακρατική βία και καταστολή με την δικαστική εξουσία και τους εισαγγελείς να δείχνουν για μια ακόμα φορά την «ανεξαρτησία» της δικαιοσύνης.
Επίσης κυριάρχησαν η ηθικοπολιτική και αξιακή έκπτωση του πολιτικού λόγου, ο ρατσισμός των επιχειρημάτων, η υποκρισία και η διαστρέβλωση των γεγονότων. Το επίσημο πολιτικό σύστημα και τα ελεγχόμενα μεγάλα ΜΜΕ χρησιμοποίησαν ως πολιτικά εργαλεία εμπέδωσης της κυριαρχίας και δυσφήμησης του αγώνα το «άσυλο» και την «υποκίνηση» των μεταναστών, έχοντας σαν στόχο να πλήξουν τους αλληλέγγυους, μια και δεν μπορούσαν σε πρώτη φάση να πλήξουν τους μετανάστες. Οι απεργοί πείνας επέδειξαν μια αξιέπαινη συνοχή και με συχνές συνελεύσεις καθόριζαν κάθε φορά τη στάση τους, μεταφέροντας τα αιτήματά τους στους αλληλέγγυους, που αναλάμβαναν τα περαιτέρω. Καθοριστική ήταν η νύχτα της αποχώρησης από την Νομική. Το φοιτητικό κίνημα δυστυχώς αποδείχθηκε «χαλαρό» για να σηκώσει το βάρος της πίεσης που δέχτηκε. Επίσης πρέπει να τονιστεί πως ρόλο στην τελική απόφαση έπαιξε η εκτίμηση πως υπήρχε δεδομένη απόφαση από την κυβέρνηση να εκκενωθεί η Νομική έστω και με καταστολή και βία, οπότε θα γινόταν μακελειό και οι μετανάστες ενδεχομένως να βρίσκονταν κρατούμενοι, με την απειλή απέλασης.
Ο αγώνας των 300 υποστηρίχθηκε από σωματεία και συλλογικότητες από πολλά μέρη της γης, ενώ προσήλθαν στην υποστήριξη, έστω με τον τρόπο που το έπραξαν ο Δήμος Θεσσαλονίκης, η ΕΔΟΘ, η ΑΔΕΔΥ, η ΓΣΕΕ, ενώ μπλοκ του ΠΑΜΕ παρέμεινε στη Νομική μέχρι την αποχώρηση των απεργών.
Για την Ηγουμενίτσα που μαζί με την Πάτρα αποτελούν τις δυτικές πύλες εξόδου από την χώρα θα πρέπει να τονιστεί αυτό το ιδιαίτερο χαρακτηριστικό. Η δράση και του κινήματος αλληλεγγύης στην πόλη τον τελευταίο 1,5 χρόνο, έχει κάνει τους πρόσφυγες και μετανάστες της Ηγουμενίτσας από αόρατους και λαθραίους, ορατούς μέσα και έξω από τον ιστό της πόλης. Θα πρέπει να συζητηθούν και πολιτικές κοινωνικοποίησής τους με τη συμμετοχή και της τοπικής κοινωνίας, πέρα από τις προτεινόμενες πολιτικές καταστολής που απασχολούν δυνάμεις ένστολων προς όφελος των παράνομων διακινητών και λαθρεμπόρων είτε από το λιμάνι, είτε από τα σύνορα.
Επίσης πρέπει να γίνει κατανοητό πως αν είχαν κάποια στοιχειώδη έγγραφα νομιμοποίησης, η πλειοψηφία από αυτούς θα επέλεγε να εγκαταλείψει τη χώρα. Δεν πρέπει επίσης να αποσιωπείται το γεγονός πως το φαινόμενο της μετανάστευσης θα παρουσιάσει αυξητικές τάσεις το επόμενο διάστημα και άρα τα όποια μέτρα προτείνονται πρέπει να έχουν μακρόχρονη οπτική και στόχευση στα αίτια που δημιουργούν πρόσφυγες μετανάστες, πόλεμους και περιβαλλοντικές καταστροφές. Ούτε μπορεί μέσω του Καλλικράτη να μετακυλίεται ως τεχνικό ζήτημα προς λύση στις τοπικές κοινωνίες, αφαιρώντας την πολιτική του διάσταση, που είναι παγκόσμια.
Η αισιοδοξία που αποπνέει η κατάληξη του απεργιακού αγώνα των 300 σε συνδυασμό με το γεγονός πως συλλογικότητες και άτομα με διαφορετικές πολιτικές καταβολές και πρακτικές συσπειρώθηκαν στο κίνημα αλληλεγγύης, θα πρέπει να αξιοποιηθεί και να έχει συνέχεια με νέους ενωτικούς αγώνες ντόπιων και μεταναστών, ανέργων και εργαζόμενων με στόχο μια καλύτερη ζωή με περισσότερα κοινωνικά και πολιτικά δικαιώματα για όλους μας.

Ανακοίνωση των 300 μεταναστών απεργών πείνας

Ο αγώνας ολοκληρώθηκε. Με τα χαρτιά στο χέρι και το κεφάλι ψηλά επιστρέφουμε δικαιωμένοι στα σπίτια και τις δουλειές μας μετά από 44 μέρες απεργίας πείνας. Ο αγώνας συνεχίζεται. Οι εξαγγελίες για 8ετία και για μείωση ενσήμων, ως προαπαιτούμενα για τη χορήγηση και ανανέωση άδειας παραμονής άμεσα, χωρίς άλλες περιστροφές πρέπει να γίνουν νόμος. Ο αγώνας είναι μονόδρομος. Ο αγώνας ενάντια στην καθημερινή εκμετάλλευση και τα τείχη του ρατσισμού, οι μάχες για τη νομιμοποίηση όλων των μεταναστών χωρίς προϋποθέσεις, για ίσα δικαιώματα ανάμεσα σε ντόπιους και αλλοδαπούς εργαζόμενους, για μια ζωή με αξίες και αξιοπρέπεια είναι τα επόμενα μας βήματα. Μαζί με το αντιρατσιστικό και μεταναστευτικό κίνημα θα διανύσουμε αυτό το δύσκολο και μόνο δρόμο, το δρόμο του αγώνα. Ο αγώνας μας ενώνει. Με τα χαρτιά στο χέρι και το κεφάλι ψηλά χαιρετίζουμε και αποχαιρετούμε όλους όσους μας υποστηρίζουν. Τους αλληλέγγυους από την Ελλάδα και τις άλλες χώρες του κόσμου, τους γιατρούς και τους συνεργάτες τους, όλους εκείνους που στάθηκαν στο πλευρό μας αυτές τις μέρες της απεργίας πείνας, όλες τις μέρες όπου η ζωή και ο θάνατος μας ζητούσαν δικαίωση κι ελευθερία. Καλή αντάμωση στους αγώνες!

-Συγκέντρωση, Δευτέρα 14/03, στις 5.00 μ. μ., στην Υπατία
-Συγκέντρωση, Δευτέρα 14/03, στις 7.00 μ. μ., στο λιμάνι του Πειραιά (Αγ. Διονύσιος)

300 Μετανάστες Απεργοί Πείνας

Πέμπτη 10 Μαρτίου 2011

Σχετικά με τη συνεδρίαση του Δημοτ. Συμβουλίου

Συγκέντρωση στη Πλατεία Δημαρχείου πραγματοποίησε η "Επιτροπή Αγώνα Πολιτών για μια Ανθρώπινη Πόλη" για να παρακολουθήσουν την συζήτηση του Δημοτικού Συμβουλίου Ηγουμενίτσας, που θα εξέταζε την πρόταση του Δημάρχου Ηγουμενίτσας για δημιουργία χώρου φιλοξενίας μεταναστών και προσφύγων χωρίς χαρτιά, στη θέση «Γωνιά». Η επιτροπή είχε συσταθεί και εκλέξει Πρόεδρο και αντιπροσώπους πριν από μια βδομάδα περίπου, μετά από συγκέντρωση - συνέλευση κατοίκων του Λαδοχωρίου και του Γραικοχωρίου στην αίθουσα ξενοδοχείου της περιοχής.
Στην διάρκεια της με εντάσεις συνεδρίασης του Δημοτικού Συμβουλίου ακούστηκαν πολλές απόψεις αναδεικνύοντας ή συσκοτίζοντας πλευρές του όλου ζητήματος και τελικά αποφασίστηκε να συσταθεί μια διευρυμένη Επιτροπή που θα απευθυνθεί στην Κυβέρνηση για να ζητήσει την συνδρομή της, χρησιμοποιώντας σαν μοχλό πίεσης το κλείσιμο του λιμανιού για όσο κρίνει η επιτροπή αυτή ότι θα χρειαστεί, μια και το πρόβλημα κρίθηκε πως ξεπερνά κατά πολύ τα όρια του νέου Καλλικρατικού Δήμου Ηγουμενίτσας.
Ο Δήμαρχος προφανώς βλέποντας πως η πρόταση για δημιουργία καταυλισμού έχει διχάσει την τοπική κοινωνία, είχε αποσύρει την πρόταση δημιουργίας κέντρου φιλοξενίας προσφύγων και παρουσίασε την επικείμενη δραστηριοποίηση ΜΚΟ στην Ηγουμενίτσα, που θα παρέχουν σίτιση καθώς και υγειονομική, κοινωνική και νομική φροντίδα για 3,5 μήνες στους μετανάστες, κοντά στους καταυλισμούς τους, προσπαθώντας να τους αποθαρρύνουν να προσεγγίσουν τον ιστό της πόλης. Η πρόταση του Δημάρχου δεν περιλαμβάνει (όχι τυχαία) εκείνους που δραστηριοποιούνται το τελευταίο διάστημα στην αλληλεγγύη των μεταναστών και προσφύγων της περιοχής. Είναι χαρακτηριστικό πως το κίνημα αλληλεγγύης προς τους αναξιοπαθούντες συνανθρώπους μας διευρύνεται συνεχώς. Την Καθαρά Δευτέρα πάνω από 700 μερίδες φαγητού (φασολάδα, ψωμί, χαλβάς, ελιές κλπ ) μοιράστηκαν στους άστεγους πεινασμένους μετανάστες της περιοχής. Οι έχοντες την εξουσία τρομάζουν και προσπαθούν με κρατική βία και ομάδες εθελοντισμού να ελέγξουν παρακρατικά ή με ΜΚΟ (ακόμα και να ποινικοποιήσουν) την αλληλεγγύη ενώ οι μέχρι χθες απόντες από συλλογικούς αγώνες, να προσπαθούν να εκμεταλλευτούν το έργο των κατά τεκμήριο ενεργών και ευαισθητοποιημένων πολιτών στα κοινωνικά δρώμενα.
Η κατάληξη της υπόθεσης της Υπατίας και ΕΚΘ με τη νίκη των εργατών (ελλήνων και μεταναστών) που αφορά την κατοχύρωση δικαιώματος παραμονής (ή σύνταξης) με 120 ένσημα αντί για 180 και περίθαλψης με 50 αντί για 80 ανά έτος, σκόπιμα αποσιωπείται. Οι έχοντες έναν δίκαιο αγώνα ολοκληρώσει, εργάτες μετανάστες και μαζί τους οι αλληλέγγυοι εργαζόμενοι, τα συνδικάτα και τα κινήματα που στάθηκαν στο πλευρό τους σε όλη την Ελλάδα και τον κόσμο, έδειξαν ότι οι κοινοί συντονισμένοι αγώνες μπορούν να νικήσουν. Και αυτή την ανάσα τη χρειαζόμασταν όλοι μας, ντόπιοι και μετανάστες, περισσότερο από ποτέ. Η κοινωνία μπορεί να περάσει το αρχικό σοκ, να οργανωθεί και να αντεπιτεθεί διεκδικώντας τα αυτονόητα δικαιώματά της θέτοντας στο επίκεντρο των αγώνων της, τον άνθρωπο και όχι τις αγορές. Δεν μπορεί να αγνοηθεί επίσης το γεγονός πως συλλογικότητες και άτομα με διαφορετικές πολιτικές καταβολές και πρακτικές συσπειρώθηκαν στο κίνημα αλληλεγγύης. Η κυβέρνηση του Μνημονίου και η συμμαχία των προθύμων συνοδοιπόρων της δεν είναι ανίκητη. Αντίθετα το δημοκρατικό προσωπείο έπεσε και αποκαλύφθηκε ο αυταρχισμός και η ανεπάρκειά της.
Επίσης μάλλον σκόπιμα φαίνεται να αποσιωπείται το γεγονός πως το φαινόμενο της μετανάστευσης θα παρουσιάσει αυξητικές τάσεις το επόμενο διάστημα και άρα τα όποια μέτρα προτείνονται πρέπει να έχουν μακρόχρονο ορίζοντα και στόχευση στα αίτια που δημιουργούν πρόσφυγες μετανάστες, πόλεμους και περιβαλλοντικές καταστροφές. Ούτε μπορεί μέσω του Καλλικράτη να μετακυλίεται ως τεχνικό ζήτημα προς λύση στις τοπικές κοινωνίες, αφαιρώντας την πολιτική του διάσταση, που είναι παγκόσμια.
Δεν πρέπει όμως τέλος να υποτιμηθεί το γεγονός πως μαζικά συγκεντρώνεται κόσμος στο δρόμο για να διεκδικήσει αυτό που αισθάνεται ότι του αφαιρείται. Μακάρι η οργή του να κατευθυνθεί προς την διεκδίκηση και εξυπηρέτηση αναγκών των πολλών και να μην ποδηγετηθεί από εκείνους που δημιούργησαν τις συνθήκες για να γίνεται όλο και πιο απάνθρωπη η καθημερινότητα όλων μας.
Δείτε τη συζήτηση στο Δημοτικό Συμβούλιο Ηγουμενίτσας :
http://www.youtube.com/watch?v=23VNmVgz87g&feature=player_embedded
Δείτε τη συγκέντρωση στη Πλατεία Δημαρχείου :
http://892fm.blogspot.com/2011/03/blog-post_3564.html

Τετάρτη 9 Μαρτίου 2011

Η δικαίωση των 300 μεταναστών απεργών πείνας, ελπίδα για όλη την κοινωνία

Μετά από 44 ημέρες και ένα μεγαλειώδη αγώνα, θυσίας της ίδιας τους της ζωής, οι εργάτες μετανάστες σταματούν την απεργία πείνας, δηλώνοντας δικαιωμένοι! Προηγήθηκε η συνάντηση στα γραφεία της ΓΣΕΕ με τον Υπουργό Εσωτερικών, Γιάννη Ραγκούση. Οι μετανάστες χαρακτήρισαν «μεγάλη νίκη» το καθεστώς ανοχής, που πρότεινε η Κυβέρνηση, λέγοντας παράλληλα ότι η δικαίωση του αγώνα τους ήταν για όλους τους μετανάστες, ενώ ευχαρίστησαν επίσης την Ελλάδα, τους γιατρούς, την κοινωνία και την επιτροπή Αλληλεγγύης.
Δελτίο Τύπου, 9 Μαρτίου 2011
Η σημερινή απόφαση της κυβέρνησης να ικανοποιήσει μέρος των αιτημάτων των 300 μεταναστών απεργών πείνας, απέδειξε ότι ο μόνος χαμένος αγώνας είναι αυτός που δεν δίνεται. Επίσης, έδειξε σε όλους τους εργαζόμενους και τις εργαζόμενες ότι η κυβέρνηση του Μνημονίου δεν είναι ανίκητη. Το άκαμπτο αγωνιστικό φρόνημα και πλατιά κοινωνική αλληλεγγύη μπορούν να φέρουν χειροπιαστά αποτελέσματα.Είναι προφανές ότι θα χρειαστούν μακροχρόνιοι σκληροί αγώνες για να αρθεί το απρατχάιντ σε βάρος των ξένων εργατών που ζουν στην Ελλάδα και την Ευρώπη. Ωστόσο, δεν πρέπει να χωρεί αμφιβολία ότι η αυταπάρνηση των 300 άνοιξε έναν καινούργιο δρόμο ελπίδας. Θα θέλαμε να ευχαριστήσουμε όλους όσοι (και ήταν πολλοί…) στήριξαν αυτόν το δύσκολο αγώνα από τη Νομική έως τα νοσοκομεία. Μα πάνω απ’ όλα, θα θέλαμε να χαιρετίσουμε με σεβασμό τους 300 αγωνιστές για τους οποίους μπορεί να περηφανεύεται όλη η εργατική τάξη.

Πρωτοβουλία Αλληλεγγύης στους 300 μετανάστες απεργούς πείνας

Οι συλλήψεις αλληλέγγυων και οι απειλές απέλασης δεν σπάνε την απεργία


Δελτίο Τύπου 8 Μαρτίου 2011

Όλα δείχνουν ότι η κυβέρνηση αποφάσισε να αντιμετωπίσει την απεργία πείνας των 300 μεταναστών με την αστυνομική καταστολή. Επειδή ο αγώνας δεν έσπασε ούτε από τις κακουχίες ούτε από την εκστρατεία συκοφάντησης, οι κυβερνητικοί ιθύνοντες επιστρατεύουν τώρα την κρατική βία. Από το πρωί γινόμαστε αποδέκτες μιας «άνωθεν» οργανωμένης διαρροής ότι οι απεργοί πείνας απειλούνται με απέλαση αν δεν δεχτούν την πρόταση της κυβέρνησης για εξάμηνο καθεστώς ανοχής. Και για να μη μένουν στα λόγια, συνελήφθησαν σήμερα στον Ερυθρό Σταυρό δύο αλληλέγγυες φοιτήτριες που συνόδευαν νοσηλευόμενους απεργούς πείνας. Είχαν προηγηθεί η εντολή του διευθυντή της Παθολογικής Κλινικής Αντώνη Ζαχάροφ να αφεθεί φαγητό στα τραπεζάκια των νοσηλευόμενων απεργών, η άρνηση των απεργών πείνας να το δεχτούν και η υπενθύμιση των αλληλέγγυων συνοδών ότι τέτοιου είδους «ιατρικές» πρακτικές συνιστούν βασανιστήριο και φέρνουν στη μνήμη τις αποφράδες ημέρες των «γιατρών του Βιντέλα».
Από τη μεριά μας, τα μόνα πια που έχουμε να πούμε είναι: Πρώτον, η διαφαινόμενη κυβερνητική επιλογή ανοίγει τις πύλες της αβύσσου. Δεύτερον, η καταστολή ούτε κάμπτει ούτε φοβίζει κανέναν.

Ο αγώνας θα συνεχιστεί μέχρι την τελική νίκη.

Άμεση απελευθέρωση των συλληφθέντων - Νίκη στους 300 μετανάστες απεργούς πείνας !

Τρίτη 8 Μαρτίου 2011

ΓΥΝΑΙΚΕΣ : Δεν γιορτάζουμε, διεκδικούμε

Πλήρης  στοίχισηH 8η Μάρτη έχει καθιερωθεί ως ημέρα μνήμης αγώνων του γυναικείου κινήματος, ως ημέρα αποτίμησης των κατακτήσεων των γυναικών και ως αφετηρία νέων στόχων σε κυβερνητικό, πολιτικό, κοινωνικό και ατομικό επίπεδο για την ουσιαστική κατοχύρωση της Ισότητας των δύο φύλων σε όλες τις εκφράσεις της ζωής. Το γυναικείο κίνημα καταγράφεται από πολιτικούς και ιστορικούς αναλυτές ως το πλέον πετυχημένο, ανατρεπτικό, προοδευτικό κίνημα του 20ου αιώνα. Κατά κοινή ομολογία ο 21ος αιώνας χαράζει ως ο αιώνας της καταξίωσης και της ανάδειξης του κοινωνικού φύλου των γυναικών. Της ανάδειξης που σημαίνει ισοτιμία, ισότητα, συμπληρωματικότητα, αλληλοσεβασμό, ίσες ευκαιρίες και δικαιώματα και για τα δύο φύλα. Σημαίνει απελευθέρωση των δημιουργικών δυνατοτήτων των γυναικών για την ατομική τους ολοκλήρωση, σε όφελος της κοινωνίας και των δημοκρατικών θεσμών.
Στις 8 Μάρτη :
· Το 1857 οι ράφτρες και οι υφάντρες της Νέας Υόρκης κατέβηκαν στους δρόμους απαιτώντας μείωση των εξαντλητικών ωρών εργασίας - από 16 σε 10 ώρες την ημέρα, ωράριο που οι άντρες είχαν ήδη κατακτήσει πριν από 17 χρόνια - και ζητώντας ίσα μεροκάματα με τους άντρες όπως και ανθρώπινες συνθήκες δουλειάς. Η εξέγερση αυτή πνίγηκε στο αίμα ύστερα από βίαιη επίθεση της αστυνομίας.
· Το 1910 η Κλάρα Τσέτκιν, διεθνής αγωνιστική φυσιογνωμία του εργατικού και γυναικείου κινήματος, κατά τη διάρκεια του παγκόσμιου Συνεδρίου Σοσιαλιστριών στην Κοπεγχάγη, πρότεινε να καθιερωθεί η 8 του Μάρτη "ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΗΜΕΡΑ ΤΗΣ ΓΥΝΑΙΚΑΣ". Για να εκφράσουμε "είπε" την αλληλεγγύη και την αγάπη για Ειρήνη που μας ενώνει και να διαδηλώσουμε τη συνεχή διεκδίκηση των δικαιωμάτων μας". Και ακόμα πρόσθεσε ότι, "την ημερομηνία αυτή πρέπει οι συνδικαλιστικές οργανώσεις να συμπεριλάβουν στις εκδηλώσεις τους και τη διοργάνωση μιας ημέρας των γυναικών, που σε πρώτη φάση θα διεκδικεί το δικαίωμα της ψήφου των γυναικών και η εκδήλωση αυτή θα πρέπει να πάρει διεθνή χαρακτήρα".
· Το 1977 ο ΟΗΕ στη Γενική του Συνέλευση καθιέρωσε την Ημέρα της Γυναίκας, ως Ημέρα για τα Δικαιώματα της Γυναίκας και τη Διεθνή Ειρήνη.

Δευτέρα 7 Μαρτίου 2011

Λύση ζωής τώρα για τους 300 μετανάστες απεργούς πείνας, πριν να είναι πολύ αργά

«Από ιατρική και ανθρωπιστική άποψη τα πράγματα έχουν φτάσει σε οριακό σημείο. Χρειάζεται ευαισθησία, υπευθυνότητα και ευελιξία από την πολιτεία. Η απώλεια ανθρώπινης ζωής δεν μπορεί να γίνει ανεκτή από τον πολιτισμό και τη δημοκρατική ευαισθησία του Ελληνικού λαού. Τώρα η κυβέρνηση μπορεί και πρέπει να δώσει λύση για να μη χαθεί ανθρώπινη ζωή. Με το υπάρχον νομοθετικό πλαίσιο μπορεί να παραχωρήσει άδεια παραμονής για ανθρωπιστικούς λόγους.»
Εμμ. Καλοκαιρινός, πρόεδρος του Πανελλήνιου Ιατρικού Συλλόγου
Γ. Μπασκόζος, αντιπρόεδρος Πανελλήνιου Ιατρικού Συλλόγου

Την ώρα που η τραγωδία της Σούδας αποδεικνύει εκ νέου ότι η μεταναστευτική πολιτική της ΕΕ και της Ελλάδας απαξιώνει τη ζωή και οδηγεί σε απονενοημένα διαβήματα, η απεργία πείνας των 300 μεταναστών απεργών πείνας μπαίνει στη 42η μέρα. Σύμφωνα με τους θεράποντες γιατρούς, βρισκόμαστε στη σημείο που η υγεία τους κρέμεται από μια κλωστή και ανά πάσα στιγμή μπορεί να τους συμβεί το οτιδήποτε. Ακόμα όμως και αυτή τη στιγμή της κρίσης, η κυβέρνηση ακολουθεί την τακτική της στρουθοκάμηλου και προσπαθεί να αντιμετωπίσει το ζήτημα με επικοινωνιακές στρατηγικές παραπλάνησης της κοινωνίας. Τι νομίζουν ότι μπορούν να πετύχουν με τη συκοφάντηση των αλληλέγγυων; Δεν καταλαβαίνουν άραγε ότι ακόμα και αν κάμπτονταν οι αλληλέγγυοι (που δεν κάμπτονται βέβαια), η απεργία θα συνεχιζόταν στο βαθμό που δεν δινόταν ικανοποιητική λύση για τους μετανάστες; Δεν αντιλαμβάνονται ότι παρουσιάζοντας τους μετανάστες σαν άβουλα παιδάκια που άγονται και φέρονται, δείχνουν πόσο βαθιά τους περιφρονούν και πόσο ρατσιστικά τους αντιμετωπίζουν; Και δεν βλέπουν ότι θρυμματίζεται η δημόσια εικόνα των διαφόρων «κυβερνητικών κύκλων» μιας και δεν μπορούν να συντονίσουν με επάρκεια ούτε καν την εκστρατεία λάσπης: τα μισά παπαγαλάκια καταγγέλλουν τους αλληλέγγυους ότι δεν αφήνουν τους μετανάστες να φάνε, τα άλλα μισά διαπιστώνουν ότι οι απεργοί τρώνε, και ο Πάγκαλος καλεί τα ΜΑΤ να τους πλακώσουν όλους στο ξύλο. Θα επαναλάβουμε για μία ακόμα φορά: Το υφιστάμενο θεσμικό πλαίσιο παρέχει διέξοδο, διέξοδο ζωής για τους μετανάστες και όλη την κοινωνία.

Δηλώσεις στήριξης :
Με το σύνθημα «είμαστε όλοι μετανάστες-μετανάστριες» εκφράζει την αλληλεγγύη στον αγώνα των 300 μεταναστών απεργών πείνας η Πρωτοβουλία Γυναικών ενάντια στο Χρέος και τα μέτρα Λιτότητας. Στην ανακοίνωσή τους δηλώνουν ότι «Σ’ αυτήν την κρίσιμη στιγμή για τους απεργούς μετανάστες απαιτούμε να σταματήσει τώρα αυτή η αναλγησία της κυβέρνησης και να ικανοποιηθούν τα αιτήματα των 300 μεταναστών απεργών πείνας που είναι αιτήματα και του συνόλου των μεταναστών/ στριών που ζουν κι εργάζονται στη χώρα μας στις χειρότερες εργασιακές συνθήκες (μαύρη-ανασφάλιστη εργασία, εργοδοτική τρομοκρατία, κ.ά.). Η αλληλεγγύη για τον αγώνα των απεργών πείνας έχει εδώ και καιρό διευρυνθεί σε όλες τις χώρες του κόσμου. Έκκληση προς την Ελληνική Κυβέρνηση έκαναν πριν λίγες μέρες εκπρόσωποι κομμάτων στην Γαλλία. Συγκεκριμένα εκπρόσωποι του Σοσιαλιστικού Κόμματος (PS), του Κομουνιστικού Κόμματος Γαλλίας (PCF), του Νέου Αντικαπιταλιστικού Κόμματος (NPA), του Κόμματος της Αριστεράς (PdG), της Εργατικής Πάλης (Lutte Ouvriere), των Πρασίνων και του συνδικάτου Solidaires ζητούν από την ελληνική κυβέρνηση «να παρέμβει αμέσως και να εμποδίσει την τραγωδία αυτήν χορηγώντας τους χαρτιά, για να μπορέσουν να ξαναβρούν δουλειά στη χώρα αυτήν όπου ζουν και συχνά έχουν δημιουργήσει οικογένειες εδώ και πολλά χρόνια» (ολόκληρο το κείμενο επισυνάπτεται στο δ. τύπου).
Παγκόσμια μέρα αλληλεγγύης διοργανώνεται στις 10 Μάρτη όπου η απεργία πείνας θα έχει μπει στην 45η μέρα με κάλεσμα για δράσεις πολιτικής ανυπακοής στην Ελλάδα και σε όλο τον κόσμο. Όπως αναφέρεται στην ανακοίνωσή αλληλέγγυων από τις Η.Π.Α. «Καλούμε όλους/ες να στοχεύσουν σε δράσεις εναντίον σημείων ελληνικού τουρισμού: Το 15% του Ακαθάριστου Εθνικού Προϊόντος (ΑΕΠ) προέρχεται από τον τουρισμό.Στην πραγματικότητα, ο τουρισμός και η μετανάστευση είναι δυο πλευρές του νόμιμου δικαιώματος της ελεύθερης μετακίνησης. Ο αγώνας τους είναι αγώνας όλων των μεταναστών, εργατών και πολιτών του κόσμου.»

Κυριακή 6 Μαρτίου 2011

Σούδα : 3 μετανάστες νεκροί - 11 αγνοούμενοι

Ενώ φαίνεται να εγκαταλείπει τη λύση της δημιουργίας προσωρινού καταυλισμού για τους μετανάστες χωρίς χαρτιά που κατακλύζουν την Ηγουμενίτσα, ο Δήμος της πόλης: www.epirusonline.gr/index.php?option=com_content&view=article&id=6494:2011-03-04-12-26-03&catid=35:news τραγωδία ξημερώματα της Κυριακής 6/3 στο λιμάνι της Σούδας Χανίων Κρήτης, κατά τον κατάπλου του πλοίου "Ionian King" που ερχόταν από τη Λιβύη και μετέφερε 1288 εργάτες. Σαράντα επτά μετανάστες, στην πλειονότητά τους από το Μπαγκλαντές, πήδηξαν από το πλοίο πριν αυτό δέσει στο λιμάνι, με αποτέλεσμα τουλάχιστον τρεις να χάσουν τη ζωή τους. Από τις έρευνες που έγιναν εντοπίστηκαν οι τρεις νεκροί. Σώοι βρέθηκαν 33 μετανάστες, οι περισσότεροι σε παραλία απέναντι από το λιμάνι της Σούδας, κοντά στις εγκαταστάσεις του Πολεμικού Ναυτικού. Κάποιοι από τους διασωθέντες είναι με υποθερμία και μεταφέρθηκαν σε νοσοκομεία. Από την καταμέτρηση που έγινε διαπιστώθηκε πως 11 άνθρωποι αγνοούνται. Οι διασωθέντες δεν μιλάνε αγγλικά και δεν μπορούν να προσδιορίσουν στους λιμενικούς πού ακριβώς έπεσαν στη θάλασσα, ώστε να εστιαστούν εκεί οι έρευνες. Συνολικά, μέχρι σήμερα έχουν μεταφερθεί περίπου 2.500 άτομα με τα δύο πλοία.

Τετάρτη 2 Μαρτίου 2011

Οι αρμόδιοι θεσμικοί φορείς ασχολούνται με τους μετανάστες & πρόσφυγες της Ηγουμενίτσας

O Περιφερειάρχης Hπείρου συναντήθηκε στις 17/2 με το Δήμαρχο Ηγουμενίτσας και συζήτησε για τα προβλήματα που υπάρχουν στην ευρύτερη περιοχή του λιμανιού και την αθρόα παρουσία αφρικανοασιατών μεταναστών. Τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι αυτοκινητιστές στο Λιμάνι Ηγουμενίτσας, έθεσαν στον Περιφερειάρχη Ηπείρου, εκπρόσωποι της Ομοσπονδίας Φορτηγών Αυτοκινητιστών Ελλάδος Διεθνών Μεταφορών. Οι οδηγοί ανάφεραν ότι οι μετανάστες επιχειρούν με κάθε τρόπο να επιβιβαστούν στα φορτηγά, προκειμένου να μεταβούν στην Ιταλία, προκαλώντας ζημιές στα αυτοκίνητα και τα εμπορεύματα, συμβάντα που θέτουν θέμα ύπαρξης του ίδιου του ελληνικού φορτηγού, καθώς όταν συλλαμβάνονται οι μετανάστες ακολουθεί κατά κανόνα και η κατάσχεση του φορτηγού. Ο Περιφερειάρχης, τους ανέφερε ότι κατανοεί τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν και για την αντιμετώπισή τους θα κάνει παράσταση προς τα αρμόδια υπουργεία.
http://www.php.gov.gr/index.php/enimerosi/deltia-typoy/291-2011-02-17-12-50-05.html
Την Παρασκευή, 25-02-2011 η Ένωση Προσωπικού Λ.Σ. Βορειοδυτικής Ελλάδας πραγματοποίησε Γενική Συνέλευση των μελών της στην Ηγουμενίτσα, παρουσία του Προέδρου της Ομοσπονδίας.
Κυρίαρχο θέμα της Συνέλευσης, αποτέλεσε η μη θεσμική θωράκιση των στελεχών Λ.Σ. απέναντι στο μεγάλο ζήτημα της παράνομης μετανάστευσης, που αποτελεί για το λιμάνι της Ηγουμενίτσας, όπως και της Πάτρας, σχεδόν αποκλειστική δραστηριότητα των αυτών Λιμενικών Αρχών. Ένα θέμα που αντιμετωπίζεται με κατασταλτικά μέτρα ενώ θα έπρεπε η πολιτεία να το αντιμετωπίσει στην πηγή του με πολιτικά και μόνο κριτήρια. http://www.poepls.gr/
Εν τω μεταξύ από δημοσιεύματα του τοπικού τύπου και συνεντεύξεις του Δημάρχου Ηγουμενίτσας, συμπεραίνεται πως μετά από ενέργειες του και επαφές του στην Αθήνα με υπουργεία και αρμόδιους φορείς, φέρεται να εγκρίθηκε πρόγραμμα υποστήριξης των μεταναστών και προσφύγων της Ηγουμενίτσας που διαβιούν κοντά στο λιμάνι. Συγκεκριμένα προβλέπεται να υπάρχει κονδύλιο σίτισής τους (θα γίνει σύμβαση με εταιρεία catering), δημιουργίας χώρου παραμονής τους με σχετικές υποδομές ύδρευσης και χημικές τουαλέτες, καθώς και πρόγραμμα υγειονομικής, κοινωνικής και νομικής φροντίδας τους, που θα αναλάβουν ΜΚΟ για 5 μήνες.
http://www.startmedia.gr/periphereia-epeirou/periphereia-epeirou/analepse-drases-gia-tous-metanastes-apo-ton-demo-egoumenitsas.html
Την σύσταση επιτροπής αγώνα, την έκδοση ψηφίσματος και την διοργάνωση δυναμικών κινητοποιήσεων, με καθολικό αίτημα την απομάκρυνση των παράνομων μεταναστών στην περιοχή, αποφάσισαν το βράδυ της 27/2 οι κάτοικοι του Λαδοχωρίου και του Γραικοχωρίου στην Ηγουμενίτσα, σε λαϊκή συνέλευση που πραγματοποιήθηκε με πρόσκληση των τοπικών συμβουλίων. Την συνέλευση παρακολούθησαν ο αντιπεριφερειάρχης Θεσπρωτίας, ο αρμόδιος αντιδήμαρχος, ο επικεφαλής την μείζονος αντιπολίτευσης του Δήμου, δημοτικοί και περιφερειακοί σύμβουλοι και πλήθος κατοίκων. Έντονες αντιδράσεις προκάλεσε η τοποθέτηση του αντιδημάρχου όταν εκείνος ανέφερε πρόταση που υπάρχει για δημιουργία καταυλισμού μεταναστών στη θέση "Γωνιά". Οι κάτοικοι στις τοποθετήσεις τους τόνισαν ότι είναι αντίθετοι με τη δημιουργία οποιασδήποτε μορφής καταυλισμού στη Θεσπρωτία και ζητάνε την άμεση απομάκρυνση των μεταναστών από την περιοχή. Δείτε το ψήφισμα της λαϊκής συνέλευσης :
http://www.vdella.com/koinwnia/1678-2011-03-01-10-54-32.html
Οι μετανάστες φέρεται να μην συμφωνούν στο ενδεχόμενο μετακίνησής τους από την παράκτια ζώνη του λιμανιού, στις περιοχές που προτάθηκαν για χώροι πιθανής δημιουργίας υποδομής για τη στέγασή τους και κατέχονται από νευρικότητα, φοβούμενοι επιθέσεις από κατοίκους ή επιπλέον επιχειρήσεις "σκούπα". Έτσι το βράδυ της 28/2, μετανάστης διαπληκτίστηκε με νεαρούς κατοίκους στο Λαδοχώρι και αναφέρθηκε πως δέχτηκε επίθεση από άτομα εκπαιδευόμενα σε πολεμικές τέχνες. Τα επεισόδια γενικεύτηκαν, καθώς και άλλοι μετανάστες προσέτρεξαν σε βοήθεια του πρώτου με αποτέλεσμα να σπάσουν τζάμια από αυτοκίνητα και καταστήματα στην περιοχή. Επεισόδια αναφέρθηκαν και μεταξύ ομάδων μεταναστών καθώς κάποιοι μετανάστες έλεγαν στους υπόλοιπους πως ακόμα και αν προκλήθηκαν από τους νεαρούς, δεν έπρεπε να αντιδράσουν βίαια. Επίσης στις 1/3 ομάδα μεταναστών (ενδεχομένως σε κατάσταση μέθης) αναφέρθηκε πως πέταξε πέτρες σε διερχόμενα οχήματα .
http://892fm.blogspot.com/2011/03/blog-post_8035.html
Δυστυχώς οι ακραίες συμπεριφορές δείχνει να κυριαρχούν το τελευταίο διάστημα. Ενώ όλες οι εμπλεκόμενες ομάδες ανθρώπων, συμφωνούν πως ευθύνη για τον εγκλωβισμό των μεταναστών που επιθυμούν να φύγουν από την Ηγουμενίτσα, έχουν οι ασκούμενες πολιτικές και οι πολιτικοί που τις εφαρμόζουν, εάν παρασύρονται κάποιοι σε ακραίες συμπεριφορές βίας, οι πολιτικοί αντί να απολογηθούν, θα εμφανιστούν τιμητές και θα μετακυλίσουν για μια ακόμα φορά τα βάρη επίλυσης των προβλημάτων, στην τοπική κοινωνία και σε αναξιοπαθούντες ανθρώπους, που σπρώχνονται να αντιδικούν μεταξύ τους για τις ευθύνες άλλων.

Τρίτη 1 Μαρτίου 2011

Δελτίο Τύπου 1/3 – Χωρίς όρια αυταρχισμός: τα ΜΑΤ επιτέθηκαν στη Συνέντευξη Τύπου της Πρωτοβουλίας Αλληλεγγύης

Αθήνα, 1 Μαρτίου 2011, 36η ημέρα Απεργίας Πέινας

Χωρίς όρια αυταρχισμός: τα ΜΑΤ επιτέθηκαν στη Συνέντευξη Τύπου της Πρωτοβουλίας Αλληλεγγύης

Χωρίς όρια αναλγησία:Δεκάδες απεργοί πείνας σε κίνδυνο μη αναστρέψιμων βλαβών και κίνδυνο ζωής


Αν δεν ήταν τραγικό θα ήταν σίγουρα γελοίο αυτό που συνέβη σήμερα το πρωί μπροστά στη Βουλή στη συνέντευξη τύπου που διοργάνωσαν η Πρωτοβουλία Αλληλεγγύης μαζί με όλους και όλες έχουν μέχρι σήμερα εκφράσει την υποστήριξή τους στο δικαίο αγώνα των 300 μεταναστών απεργών πείνας. Η κυβέρνηση έβαλε τα ΜΑΤ να επιτεθούν σε μια συνέντευξη τύπου -προφανώς ειρηνική- προπηλακίζοντας, απειλώντας και βρίζοντας τους ανθρώπους της αλληλεγγύης, ανάμεσα στους οποίους συγγραφείς, πανεπιστημιακούς, δημάρχους, εκπροσώπους της τοπικής αυτοδιοίκησης και συνδικάτων, καλλιτέχνες, βουλευτές, γιατρούς και πολλούς άλλους. Είναι γεγονός πρωτοφανές που καταδεικνύει το σημείο αλαζονείας, αναλγησίας και αυταρχισμού που έχει φτάσει η κυβέρνηση, μια κυβέρνηση που καθημερινά χάνει όχι μόνο την κοινωνική νομιμοποίηση, αλλά και κάθε αίσθηση δικαίου. Μια κυβέρνηση που κινδυνεύει να οδηγήσει τους μετανάστες απεργούς πείνας και ολόκληρη την κοινωνία σε μια ανθρωπιστική καταστροφή.

Η συνέντευξη τύπου μετά την τραμπούκικη επίθεση των ΜΑΤ πραγματοποιήθηκε πάνω στο δρόμο, όπου πήραν το λόγο δεκάδες ομιλητές και ομιλήτριες. Παραθέτουμε ορισμένα βασικά σημεία των τοποθετήσεων:

Πρώτος μίλησε ο συγγραφέας Βασίλης Αλεξάκης, τον οποίο τα ΜΑΤ χωρίς κανένα δισταγμό είχαν χτυπήσει προηγουμένως. «Έχω ζήσει 40 χρόνια στο εξωτερικό, έχω βεβαίως ταλαιπωρηθεί από τις υπηρεσίες και την αστυνομία, αλλά δεν είχα φάει κλοτσιές, όπως συνέβη σήμερα μπροστά στη βουλή. Είναι κάτι βέβαια που με ξανανιώνει κατά κάποιο τρόπο, γιατί μου θυμίζει τα χρόνια της χούντας, όταν είχα φάει μερικές κλοτσιές. Έπρεπε να κάνω υπομονή 40 χρόνια για να συμπληρωθούν αυτές». «Η Ελλάδα έχει κερδίσει πολλά θλιβερά πρωτεία, ελπίζω να μην κερδίσει και τα πρωτεία του θανάτου του πρώτου μετανάστη απεργού πείνας. Ελπίζω να το προλάβουμε αυτό. Ελπίζω ο κύριος Παπανδρέου να μας ακούσει και πλέον να παραδεχτεί το αυτονόητο, ότι οι μετανάστες μας χρειάζονται αλλά τους χρειαζόμαστε και εμείς. Τους έχουμε ανάγκη για να αναπτυχθεί η χώρα μας, για να μπορούμε αύριο να πληρώνουμε τη σύνταξη του πεθερού μας, τους έχουμε ανάγκη γιατί κάνουν παιδιά που με τη σειρά τους θα γίνουν γονείς Ελλήνων. Η κ. Νταλάρα που καθημερινά ακούει από τον άντρα της αυτά τα εξαιρετικά τραγουδάκια για την κακούργα ξενιτιά δίνει την εντύπωση ότι δεν έχει καταλάβει τίποτε».

Ο Σεραφείμ Σεφεριάδης, καθηγητής στο Πάντειο, δήλωσε: «Είναι μια κραυγή αγωνίας και ανθρωπιάς για να αποφευχθεί η τραγωδία που επαπειλείται και που κάθε στιγμή που περνάει γίνεται όλο και πιο πιθανή. Θα είναι μια τραγωδία, που αν πράγματι επέλθει θα βαρύνει καταλυτικά στις συνειδήσεις όλων μας, με συνέπειες πολλαπλές και ανυπολόγιστες και αυτό πρέπει να το ακούσει η κυβέρνηση. Θα είναι μια τραγωδία που θα υπενθυμίζει εσαεί ότι ως άτομα και ως κοινωνία είμαστε ανίκανοι να σηκώσουμε το βάρος της ανθρώπινης αξιοπρέπειας και της δικαιοσύνης».

Η Δέσποινα Σπανού, μέλος εκτελεστικής επιτροπής της ΑΔΕΔΥ, εξέφρασε την αμέριστη αλληλεγγύη της ίδιας και του προέδρου της κ. Παπασπύρου στους απεργούς πείνας μετανάστες. «Θέλω να πω αυτό που διάβασα σε ένα πανό: Οι 300 μετανάστες απεργοί πείνας έχουν τα κότσια που μας λείπουν. Στην εποχή που ζούμε μας δίνουν δύναμη να αντισταθούμε στον κοινωνικό κανιβαλισμό που μας οδηγεί η κυβέρνηση. Θέλω να καταγγείλω ότι σε συνάντηση κλιμακίου συνδικαλιστών με τον υπουργό Δημόσιας Διοίκησης κ. Ραγκούση ακούσαμε πράγματα πρωτοφανή και κυνικά. Έχοντας χάσει κάθε μέτρο ο κ. Ραγκούσης μας είπε ότι οι μετανάστες με την απεργία πείνας ζητούν ρουσφέτι για τον εαυτό τους, ότι δηλαδή κάνουν απεργία πείνας και πεθαίνουν για ένα ρουσφέτι».

Ο Δημήτρης Χριστόπουλος, πρόεδρος της Ελληνικής Ένωσης για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου έκανε την ακόλουθη δήλωση: «Είναι κοινή πεποίθηση ότι η ανθρώπινη ζωή είναι μέγεθος μη συμψηφίσιμο με κανέναν επικοινωνιακό, πολιτικό ή νομικό υπολογισμό. Αυτή είναι η αρχή βάσει της οποίας πρέπει επιτέλους να διεξαχθεί μια συζήτηση, έστω και σήμερα. Διέξοδοι για το τραγικό ανθρωπιστικό ζήτημα που θέτει η απεργία πείνας των μεταναστών υπάρχουν μέσα στο θεσμικό πλαίσιο της ελληνικής έννομης τάξης. Η κυβέρνηση να σταματήσει να κάνει ότι δεν βλέπει αυτές τις διεξόδους. Τέλος, ο αγώνας αυτός που είναι συγκλονιστικός δεν αφορά μόνο τους τριακόσιους, αλλά και όλους όσους βρίσκονται στην ίδια κατάσταση».

Ο Κώστας Λειβαδάς, μέλος του γενικού συμβούλιου της Ομοσπονδίας Ενώσεων Νοσοκομειακών Γιατρών Ελλάδας, ανέφερε: «Από την πλευρά των νοσοκομειακών γιατρών πληροφορούμαι ότι τις τελευταίες ημέρες μετάγονται κατά δεκάδες στα νοσοκομεία Αθήνας και Θεσσαλονίκης μετανάστες απεργοί πείνας, οι οποίοι αγωνίζονται με το μόνο όπλο που τους έχει απομείνει, δηλαδή με το ίδιο τους το σώμα για την νομιμοποίησή τους. Οι νοσοκομειακοί γιατροί στέκονται στο πλευρό των απεργών πείνας, θα παράσχουν κάθε θεραπευτική φροντίδα που τους είναι αναγκαία σύμφωνα με τις αρχές του ανθρωπισμού, της ιατρικής ηθικής και δεοντολογίας». Αναφερόμενος σε περιστατικό οπού σκοπίμως και επί πολλή ώρα σερβιρίστηκε φαγητό σε νοσηλευόμενους απεργούς πείνας στη Θεσσαλονική, ανέφερε ότι πρόκειται για περιστατικά που σε καμία περίπτωση δεν αντιπροσωπεύουν τους νοσοκομειακούς γιατρούς. Τέλος κάλεσε την κυβέρνηση να δώσει άμεση λύση, προχωρώντας σε νομιμοποίηση για να μην χαθεί καμία ζωή.

Ο βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ Τάσος Κουράκης, ανέφερε: «Με την ιδιότητα του Β’ αντιπροσώπου της βουλής καλώ τον πρόεδρο της βουλής, τον πρόεδρο της κυβέρνησης, τους βουλευτές όλων των κομμάτων, να μην επιτρέψουν μια πελώρια ανθρωπιστική κρίση. Μέχρι στιγμής η κυβέρνηση καμώνεται ότι δεν τους βλέπει, ότι δεν είναι ορατοί. Ο θάνατος του πρώτου μετανάστη θα είναι ορατός. Θα είναι προσβολή και μια κηλίδα ανεξίτηλη για όλη την ελληνική κοινωνία. Δεν θέλουμε ήρωες. Δεν θέλουμε μάρτυρες. Θέλουμε ανθρώπους ζωντανούς, να χαίρονται τη ζωή, όπως κάθε άνθρωπος έχει αυτό το δικαίωμα. Οφείλουμε πάρα πολλά στους μετανάστες, Κυρίως όμως την εποχή αυτή της οικονομικής, πολιτικής, ηθικής και πολιτιστικής κρίσης, επαναφέρουν πολύ υψηλές αξίες με κίνδυνο την ίδια τους τη ζωή. Την αξία της αξιοπρέπειας, το δικαίωμα στη ζωή, το δικαίωμα να έχουν πρόσωπο και να αναγνωρίζεται η ταυτότητα του ενός εκάστου».

Ο Πέτρος Λιναρδος Ριλμόν, επιστημονικός σύμβουλος του Ινστιτούτου Εργασίας της ΓΣΕΕ, τόνισε ότι κατά τα τελευταία 20 χρόνια ο πλούτος στη χώρα μας σχεδόν διπλασιάστηκε. «Όλα αυτά τα χρόνια ο ρόλος των μεταναστών εργαζόμενων ήταν αναντικατάστατος. Όσοι έφερναν εμπόδια στη νομιμοποίηση των μεταναστών, αυτό που έκαναν ήταν να συμβάλλουν στην συρρίκνωση του κράτους πρόνοιας και στην αύξηση της μαύρης εργασίας». Και κατέληξε: «Ο αγώνας των μεταναστών είναι αγώνας για τα δικαιώματα που έχουν κατακτήσει ζώντας και δουλεύοντας σε αυτή τη χώρα. Είναι αγώνας όλων των εργαζομένων σε μια περίοδο που τα δικαιώματα τους πλήττονται».

Νάντια Βάρτζελη από την Ομάδα Ιατρικής Στήριξης των απεργών πείνας, νοσοκομειακή γιατρός και μέλος της διοίκησης της ΑΔΕΔΥ, έδωσε στοιχεία σχετικά με την κατάσταση της υγείας των απεργών πείνας μέχρι τις 12.00 το μεσημέρι της Τρίτης 1ης Μαρτίου. «Αυτή τη στιγμή νοσηλεύονται 54 μετανάστες απεργοί πείνας στα νοσοκομεία της Αθήνας και της Θεσσαλονίκης. 44 είναι στην Αθήνα. 4 διακομίστηκαν στο Γενικό Κρατικό Νοσοκομείο Νικαίας το Σαββάτο και 18 την Κυριακή σε διάφορα νοσοκομεία, από τους οποίους 17 είχαν συμπτωματολογία οξείας νεφρικής ανεπάρκειας και ένας καρδιολογικό πρόβλημα. Τη Δευτέρα διακομίστηκαν 19 απεργοί σε διάφορα νοσοκομεία της Αθήνας με οξεία νεφρική ανεπάρκεια, αφυδάτωση και ηλεκτρολυτικές διαταραχές. Σήμερα έχουν ήδη διακομιστεί 3 και είναι προς διακομιδή ακόμη 15 με αρχόμενη νεφρική ανεπάρκεια. Να ενημερώσω ότι την Κυριακή ξεκίνησαν αποχή από το νερό 36 μετανάστες στην Αθήνα, στους οποίους ανήκουν οι 18 που διακομίζονται σήμερα. Στη Θεσσαλονίκη είναι 10 που νοσηλεύονται σε νοσοκομεία, 7 στο Άγιος Παύλος και 3 στο Γεννηματά με υπογλυκαιμία και η εκτίμηση της εκεί ιατρικής ομάδας είναι ότι τις επόμενες ώρες και μέρες θα συνεχίσουν οι διακομιδές σε νοσοκομεία. Το συμπέρασμα που προκύπτει άμεσα από όλα αυτά τα στοιχεία είναι ότι δεν υπάρχει χρόνος πλέον, γεγονός που η κυβέρνηση δεν φαίνεται να έχει συνειδητοποιήσει. Χρειάζεται άμεσα να γίνει παρέμβαση για την ικανοποίηση των αιτημάτων των μεταναστών προτού οι βλάβες γίνουν μη ανατάξιμες. Η ιατρική κοινότητα εκφράστηκε με την παν-ιατρική συνέλευση που έγινε στις 27 του μήνα και άλλες επιμέρους συνελεύσεις, στο πλευρό των απεργών πείνας και απαιτεί από την κυβέρνηση την άμεση ικανοποίηση των αιτημάτων τους».

Στη συνέντευξη τοποθετήθηκαν ακόμη:

Η Χάπινες Γκόντγουιν, μετανάστρια, μέλος της YRE

O καθηγητής στο ΕΜΠ Βένιος Αγγελόπουλος

Ο σκηνοθέτης Χρήστος Βούκουρας

Ο ηθοποιός Τάσος Ράπτης

Ο περιφερειακός σύμβουλος Γιώργος Βαρεμένος

Η Άννα Χατζησοφιά, ηθοποιός και συγγραφέας

Ο πανεπιστημιακός Μάκης Καβουριάρης

Ο μουσικός, μέλος της ομάδας Τέχνη εν Κινήσει, Μανόλης Αφολάνιο – McYinka

Ο Ανρί Κασόνγκο, από την Action Congo και τη Μεταναστευτική Συμμαχία

Ο Χρήστος Μπίστης εκπρόσωπος της ΑΝΤΑΡΣΥΑ

Η Σύλβια Κοιλάκου, μέλος ΔΣ του Εργατικού Κέντρου Αθήνας και πρόεδρος του Σωματείου Μισθωτών Τεχνικών

Ο Ηλίας Παπαχατζής, από τη Διοίκηση της ΟΛΜΕ

Ο καθηγητής Παντείου Γεράσιμος Κουζής

Ο δημοτικός συμβουλος Αθήνας Πέτρος Κωνσταντίνου

Εκπρόσωπος της επιτροπής των Ιρανών Πολιτικών Προσφύγων και εκπρόσωπος του Συλλόγου Φοιτητών Ιατρικής

Παραβρέθηκαν επίσης οι

Ηρακλής Γκότσης, Δημαρχος Νέας Ιωνίας

Γιώργος Γαβρίλης, από τη ΓΣΕΕ

Ευκλείδης Τσακαλώτος, πανεπιστημιακός

Βασίλης Μουλόπουλος, βουλευτής

Νίκος Μπελαβιλας, πανεπιστημιακός

Σταύρος Σταυρίδης, πανεπιστημιακός

Γρηγόρης Καλομοίρης, ΑΔΕΔΥ

Τακης Βαμβακίδης, ομάδα Hasta la Victoria Siempre

Κώστας Τσουκαλάς, περιφερειακός σύμβουλος

Θοδωρής Δρίτσας, κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος ΣΥΡΙΖΑ

Τζο Βαλέντσια, Ένωση Φιλιππινέζων Εργαζομένων ΚΑΣΑΠΙ

Κάτια Γέρου, ηθοποιός

Ράνια Αστρινάκη πανεπιστημιακός

Τίνα Ζορμπαλά, πανεπιστημιακός

Ντίνος Παντελίδης, Διδασκαλική Ομοσπονδία

και άλλοι.