του ΧΡΗΣΤΟΥ ΚΑΠΟΥΤΣΗ (Δημοσιεύτηκε στο περιοδικό ''Πολιτικά Θέματα'', 21 Απριλίου 2011). Σε δυσθεώρητα ύψη ανέρχεται το κόστος των στρατιωτικών επιχειρήσεων του ΝΑΤΟ και της «συμμαχίας των προθύμων κρατών» εναντίον της Λιβύης. Και επειδή το ΝΑΤΟ δεν διαθέτει αυτοτελώς οικονομικούς πόρους, ούτε καν προϋπολογισμό προκειμένου να καλύψει το κόστος των επιχειρήσεων, τα κράτη που συμμετέχουν καταβάλουν το αντίτιμο της συμμετοχής τους, από τους Εθνικούς Προϋπολογισμούς.Το ελληνικό αεροσκάφος ΑΣΕΠΕ, ένα ιπτάμενο ραντάρ στοιχίζει 8 χιλιάδες ευρώ την ώρα. Το διαθέτουμε 5 ώρες τη μέρα στο ΝΑΤΟ για να επιτηρεί τον ουρανό της Λιβύης. Συνεπώς, κοστίζει στο Ελληνικό Δημόσιο 40 χιλιάδες ευρώ τη μέρα.
Το κόστος της Ελληνικής συμμετοχής σύμφωνα με επίσημη ανακοίνωση του ΥΠΕΘΑ είναι 7 εκατομμύρια ευρώ το μήνα, δηλαδή περίπου 230 χιλιάδες ευρώ τη μέρα. Η εκτίμηση αυτή θεωρείται από αρμόδιους παράγοντες του Υπουργείου Εθνικής Άμυνας ως ιδιαίτερα μετριοπαθής, καθώς θεωρείται ότι είναι πιο ρεαλιστικό να υπολογιστεί το κόστος σε περίπου 10,5 εκατομμύρια ευρώ το μήνα. Δηλαδή 350 χιλιάδες ευρώ τη μέρα κοστίζει η ελληνική συμμετοχή στις στρατιωτικές επιχειρήσεις του ΝΑΤΟ στη Λιβύη και μάλιστα, υπό ομαλές συνθήκες! Αν οι επιχειρήσεις του ΝΑΤΟ στη Λιβύη διαρκέσουν ένα 6μηνο, τότε , ο κρατικός προϋπολογισμός θα επιβαρυνθεί με 50-60 εκατομμύρια ευρώ.
Όμως πέρα από το οικονομικό κόστος, υπάρχει και το ηθικό.
Συμμετέχουμε ως Ελλάδα, έστω «υποστηριχτικά», στη σφαγή των αμάχων κατοίκων της Λιβύης, θύματα των λανθασμένων στοχεύσεων των νατοϊκών βομβαρδιστικών. Ίσως, εμείς οι πολιτισμένοι, αλλά και πολεμοχαρείς Δημοκράτες της Δύσης, τα μέλη της κραταιής Ατλαντικής Συμμαχίας, θα πρέπει κάποτε να απολογηθούμε και στις οικογένειες των θυμάτων, εκείνων που προκάλεσαν οι βόμβες των νατοϊκών μαχητικών αεροσκαφών που απογειώθηκαν και από τις βάσεις της Σούδας, του Ακτίου και του Αράξου.
Χωρίς διάθεση λαϊκισμού, η Ελλάδα που βρίσκεται στη δίνη μιας δεινής οικονομικής κρίσης, υποχρεούται να αφαιρεί πόρους από την Υγεία, την Παιδεία και την Άμυνα, προκειμένου να χρηματοδοτήσει τις στρατιωτικές επιχειρήσεις του ΝΑΤΟ στη Λιβύη. Με ποιο αντάλλαγμα; Μήπως το ΝΑΤΟ μας παρέχει ασφάλεια από την βασική απειλή για τον Ελληνισμό (Ελλάδα και Κύπρος) , που είναι η τουρκική επιθετικότητα; ΟΧΙ είναι η απάντηση ...
Ελπίζω να έχουμε διαπραγματευτεί αρκούντως τη συμμετοχή μας στις επιχειρήσεις του ΝΑΤΟ στη Λιβύη, ώστε να προκύψουν και κάποια οφέλη για τα Εθνικά μας συμφέροντα. Διαφορετικά...
30 ΕΚΑΤΟΜΜΥΡΙΑ ΕΥΡΩ ΤΟ ΧΡΟΝΟ ΚΟΣΤΙΖΕΙ Η «ΠΑΡΟΥΣΙΑ» ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ ΣΕ ΑΦΓΑΝΙΣΤΑΝ ΚΑΙ ΚΟΣΣΟΒΟ
Η Ελλάδα συμμετέχει σε δύο ακόμη πολυεθνικές στρατιωτικές αποστολές, στο Αφγανιστάν και το Κόσσοβο. Στο Αφγανιστάν συμμετέχουμε με έναν ενισχυμένο Λόχο Μηχανικού, περίπου 140 άτομα. Επισήμως, το κόστος της παρουσίας των ελλήνων στρατιωτικών στο Αφγανιστάν (ΕΛ.Δ.ΑΦ) είναι 5 εκατομμύρια ευρώ για το 2010. Και τι κάνουν οι έλληνες στρατιωτικοί στο Αφγανιστάν; Απολύτως τίποτα! Είναι κλεισμένοι σε ένα στρατόπεδο στο αεροδρόμιο της Καμπούλ και βλέπουν δορυφορική τηλεόραση! Είναι γνωστό, ότι η ΕΛ.Δ.ΑΦ δεν μετέχει στις στρατιωτικές δραστηριότητες της πολυεθνικής στρατιωτικής δύναμης (ISAF), που καθημερινά δίνει σκληρές και φονικές μάχες με τους Ταλιμπάν στο Αφγανιστάν.
Επίσης η Ελλάδα διαθέτει ισχυρή στρατιωτική δύναμη (δύο Μηχανοκίνητα Τάγματα) στο Κόσσοβο. Από τον προϋπολογισμό του ΥΠΕΘΑ εκταμιεύτηκε το 2010 το ποσό των 25 εκατομμυρίων ευρώ, για τις ανάγκες της Ελληνικής Στρατιωτικής Δύναμης Κοσσόβου (ΕΛ.ΔΥ.ΚΟ). Είναι γνωστό ότι από το 2006 έχουν εκλείψει οι λόγοι διατήρησης ισχυρής στρατιωτικής δύναμης της Ελλάδας στο Κόσσοβο! Αφγανιστάν και Κόσσοβο λοιπόν, κοστίζουν 30 εκατομμύρια ευρώ το χρόνο στην πολλαπλώς χρεοκοπημένη Ελλάδα!
Αναλυτικά: http://christoskapoutsis.blogspot.com/2011/04/350.html
Πραγματοποιήθηκε την Κυριακή 3 Απριλίου αποστολή αλληλεγγύης στους μετανάστες και πρόσφυγες της περιοχής μας. Τους επισκεφθήκαμε κοντά στο χώρο διαμονής τους και τους μοιράσαμε ρούχα και τρόφιμα. Από το υπαίθριο ιατρείο κοινωνικής αλληλεγγύης πέρασαν περίπου 120 άτομα και έλαβαν φαρμακευτική αγωγή όταν χρειαζόταν. Στα φάρμακα συνεισέφεραν πρωτοβουλιακά ευαισθητοποιημένοι φαρμακοποιοί της περιοχής μας. Παρατηρώντας τη σύνθεση των μεταναστών, οφείλουμε να επισημάνουμε πως οι εξεγέρσεις στη Βόρεια Αφρική, έχουν φέρει και στην Ηγουμενίτσα πολλούς μετανάστες από εκείνες τις περιοχές. Επίσης υπάρχουν και πρόσφυγες από το Μπαγκλαντές, Πακιστάν και Ινδία καθώς και αρκετοί ανήλικοι (κυρίως Αφγανοί), ενώ τα αποτελέσματα από τις διαμάχες μεταξύ διαφορετικών εθνοτικών ομάδων για την κυριαρχία των προσβάσεων στο λιμάνι ήταν φανερές. Εν τω μεταξύ την προηγούμενη μέρα (2/4) ολοκληρώθηκε επιτυχώς η μεταφορά του 11χρονου Αφγανού (θύματος βιασμού) και του δεκαεξάχρονου αδερφού του σε κέντρο φιλοξενίας ανηλίκων. Στην προσπάθεια αυτή συνέβαλαν μέλη της πρωτοβουλίας μας, αλλά και άτομα και συλλογικότητες απ’ όλη τη χώρα. Οι αρμόδιες αρχές διαβεβαίωσαν ότι τα παιδιά θα έχουν κοινωνική, ψυχολογική και ιατρική στήριξη. Η όλη διαχείριση του παραπάνω περιστατικού από τις αρμόδιες αρχές, η διαμονή του στα κρατητήρια με άλλους ανηλίκους, (οι οποίοι σε λίγο θα ξανααφεθούν ελεύθεροι, μια και οι θέσεις στα κέντρα φιλοξενίας ανηλίκων είναι περιορισμένες) και η άρνηση κάποιων κέντρων φιλοξενίας να τον δεχθούν, (πιθανά επηρεασμένοι από φήμες, πως είχε λοιμώδες νόσημα), ξαναφέρνουν στο προσκήνιο το ζήτημα της ανυπαρξίας κοινωνικού κράτους με ανθρώπινο πρόσωπο. Οι φιλότιμες προσπάθειες ολίγων έντιμων λειτουργών του, είναι δυστυχώς σταγόνα στον ωκεανό. Όπως έχουμε και άλλοτε αναφέρει το φαινόμενο συγκέντρωσης πληθυσμών εξαθλιωμένων μεταναστών και προσφύγων, θα παρουσιάσει αυξητικές τάσεις το επόμενο διάστημα εφόσον οι πυρηνικές, περιβαλλοντικές και φυσικές καταστροφές δημιουργούν νέα κύματα προσφύγων. (Σε δημοσιεύματα στον τοπικό τύπο αναφέρονται εκτιμήσεις πως ο αριθμός τους το καλοκαίρι θα φτάσει τους 3.000.) Επίσης όσο θα συνεχίζονται οι στρατιωτικές επεμβάσεις σε γειτονικές χώρες, τόσο τα κύματα προσφύγων προς την Ευρώπη θα αυξάνονται. Πρέπει να γίνει κατανοητό πως όσο η χώρα μας διαθέτει στρατεύματα ή βάσεις (πχ Άκτιο ή Σούδα) για μιλιταριστικές επεμβάσεις που εξυπηρετούν μεγάλα επιχειρηματικά συμφέροντα, σε βάρος των αναγκών των λαών της περιοχής, θα πρέπει να είναι έτοιμη και να αντιμετωπίσει τα ρεύματα προσφύγων που αυτοί οι πόλεμοι θα δημιουργήσουν. Οι παραπάνω πολιτικοί σχεδιασμοί αντί να μειώσουν τους ανθρώπους που ψάχνουν φαγητό στα σκουπίδια θα τους αυξήσουν. Η οργή του κόσμου πρέπει να στραφεί κατά εκείνων των πολιτικών που δημιούργησαν την κρίση και επωφελούνται μέχρι σήμερα, εισηγούμενοι επιπλέον πολιτικές περιστολής και οικονομικής τρομοκρατίας. Πρέπει να απαντήσουμε συνολικά με επόμενες συλλογικές πλατιές ενωτικές δράσεις αλληλεγγύης, ξανατονίζοντας πως τα κοινωνικά ζητήματα δεν επιλύονται με πολιτικές περιστολής και καταστολής.
